ខ្ញុំបានសាកល្បងយុទ្ធសាស្ត្រដឹកនាំប្លែកៗ ៣ នេះ ហើយផលិតភាពក្រុមរបស់ខ្ញុំបានកើនឡើងបីដង
ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំម្នាក់ ខ្ញុំតែងតែស្វែងរកវិធីដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាព និងផលិតភាព (生产力 [shēngchǎnlì]) របស់ក្រុម។ យើងបានសាកល្បងវិធីសាស្ត្រតាមសៀវភៅជាច្រើន ប៉ុន្តែលទ្ធផលហាក់ដូចជានៅទ្រឹង។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ក្រុមការងារ (团队 [tuánduì]) របស់ខ្ញុំកំពុងធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ ប៉ុន្តែមិនមែនធ្វើការដោយឆ្លាតវៃទេ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តធ្វើរឿងដែលខុសប្លែកពីគេបន្តិច ដោយអនុវត្តការពិសោធន៍ (实验 [shíyàn]) ជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្ត្រដឹកនាំដែលមនុស្សភាគច្រើនចាត់ទុកថាជារឿងចម្លែក ឬមិនធម្មតា (非传统 [fēi chuántǒng])។ លទ្ធផល (结果 [jiéguǒ]) ដែលទទួលបានគឺលើសពីការរំពឹងទុក។ នេះគឺជាយុទ្ធសាស្ត្រទាំង ៣ នោះ៖
១. ការបង្កើត “ថ្ងៃគ្មានការប្រជុំ”
បញ្ហាប្រឈម (挑战 [tiǎozhàn]) ធំបំផុតមួយរបស់យើងគឺការប្រជុំ (会议 [huìyì]) ច្រើនពេក ដែលធ្វើឲ្យខាតបង់ពេលវេលា និងរំខានដល់ការផ្ដោតអារម្មណ៍។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តសាកល្បង “ថ្ងៃសុក្រគ្មានការប្រជុំ”។ គោលបំណងគឺផ្តល់ពេលវេលាដល់សមាជិកក្រុមម្នាក់ៗ ឲ្យមានឱកាសបានផ្ចង់អារម្មណ៍ (专注 [zhuānzhù]) ធ្វើការងារស៊ីជម្រៅដោយគ្មានការរំខាន។ ដំបូងឡើយ មានការព្រួយបារម្ភខ្លះៗអំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទង (沟通 [gōutōng]) ប៉ុន្តែយើងបានប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទំនាក់ទំនងអនឡាញសម្រាប់តម្រូវការបន្ទាន់។ ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញថា ប្រសិទ្ធភាពការងារ
(效率 [xiàolǜ]) បានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំង។ គម្រោងធំៗដែលធ្លាប់ចំណាយពេលច្រើនសប្តាហ៍ ត្រូវបានបញ្ចប់លឿនជាងមុន ហើយកម្រិតនៃភាពច្នៃប្រឌិត (创造力 [chuàngzàolì]) ក៏កើនឡើងផងដែរ។
២. ការអនុវត្ត “ការណែនាំបញ្ច្រាស” (Reverse Mentoring)
តាមទម្លាប់ អ្នកដឹកនាំគឺជាអ្នកណែនាំ (指导 [zhǐdǎo]) អ្នកនៅក្រោមបង្គាប់។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបង្វិលទិសដៅនេះ។ ខ្ញុំបានរៀបចំកម្មវិធីមួយដោយឲ្យសមាជិកក្រុមដែលជាយុវជន (年轻人 [niánqīng rén]) ធ្វើជាអ្នកណែនាំដល់សមាជិកដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនជាង រួមទាំងរូបខ្ញុំផងដែរ ជាពិសេសលើផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា (技术 [jìshù]) ថ្មីៗ និងនិន្នាការឌីជីថល។ លទ្ធផលគឺអស្ចារ្យណាស់! វាមិនត្រឹមតែជួយឲ្យសមាជិកដែលមានវ័យចំណាស់បានរៀនសូត្រជំនាញថ្មីៗប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏បានផ្តល់សិទ្ធិអំណាច និងធ្វើឲ្យយុវជនមានអារម្មណ៍ថាគំនិត (想法 [xiǎngfǎ]) របស់ពួកគេមានតម្លៃ។ កម្មវិធីនេះបានបំបែករបាំងឋានៈ និងកសាងទំនុកចិត្ត (信任 [xìnrèn]) យ៉ាងរឹងមាំនៅក្នុងក្រុម។
៣. ការបង្កើត “ពិធីអបអរការបរាជ័យ”
នៅក្នុងវប្បធម៌ការងារភាគច្រើន ការបរាជ័យ (失败 [shībài]) ត្រូវបានគេមើលឃើញថាជារឿងអវិជ្ជមាន។ ការភ័យខ្លាចនេះបានរារាំងក្រុមរបស់ខ្ញុំពីការទទួលយកហានិភ័យ (风险 [fēngxiǎn]) និងការច្នៃប្រឌិតថ្មី (创新 [chuàngxīn])។ ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតនេះ ខ្ញុំបានបង្កើត “ការប្រជុំអបអរការបរាជ័យ” ប្រចាំខែ។ នៅក្នុងការប្រជុំនេះ សមាជិកម្នាក់ៗត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យចែករំលែកដោយបើកចំហអំពីគម្រោងដែលមិនបានសម្រេច ឬកំហុសដែលពួកគេបានធ្វើ និងមេរៀនដែលពួកគេបានរៀនពីវា។ ជំនួសឲ្យការស្តីបន្ទោស យើងបានទះដៃអបអរភាពក្លាហានក្នុងការសាកល្បង។ វប្បធម៌ថ្មីនេះបានធ្វើឲ្យក្រុមរបស់ខ្ញុំមិនខ្លាចក្នុងការសាកល្បងគំនិតថ្មីៗ ដែលនៅទីបំផុតបាននាំទៅរកភាពជោគជ័យ (成功 [chénggōng]) ដ៏ធំបំផុតមួយចំនួនរបស់យើង។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន
តាមរយៈការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រមិនធម្មតាទាំងបីនេះ ផលិតភាពរួមរបស់ក្រុមខ្ញុំមិនត្រឹមតែកើនឡើងទេ ប៉ុន្តែវាបានកើនឡើងដល់ទៅបីដង។ មេរៀនដ៏សំខាន់ដែលខ្ញុំបានរៀនគឺថា ពេលខ្លះយើងត្រូវតែហ៊ានចេញពីគន្លងចាស់ៗ ហើយសាកល្បងអ្វីដែលថ្មី។ ការផ្តល់ទំនុកចិត្តដល់ក្រុមរបស់អ្នក ការលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការផ្ដោតអារម្មណ៍ និងការបង្កើតបរិយាកាសសុវត្ថិភាពសម្រាប់ការច្នៃប្រឌិត គឺជាគន្លឹះដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតក្នុងការដឹកនាំ។
តើអ្នកធ្លាប់សាកល្បងយុទ្ធសាស្ត្រដឹកនាំប្លែកៗណាមួយដែរឬទេ? សូមចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់អ្នក!
សិក្សាពាក្យ៖
Share the post "យុទ្ធសាស្ត្រដឹកនាំ៣ប្រភេទ ធ្វើឲ្យក្រុមការងារខ្លាំង"